Necm

Necm Suresi

(Bu sure Mekke’de indirilmiş olup 62 ayettir.)

Er-Rahmân ve Er-Rahîm olan Allah’ın adıyla (okumaya başlıyorum.)

  1. Battığı zaman yıldıza andolsun ki,

  2. Arkadaşınız sapmadı ve azgınlaşmadı.

  3. O, hevadan konuşmaz.

  4. (Onun konuştukları,) kendisine vahyedilen vahiyden başkası değildir.

  5. Ona (Kur’ân’ı), çetin güç sahibi (Cibril) öğretti.

  6. O, büyük bir kuvvete sahiptir. Hemen doğruldu.

  7. O, en yüce ufuktaydı.

  8. Sonra (Muhammed’e) iyice yakınlaşmak için yanaştı.

  9. Böylece iki yay boyu veya daha yakın (bir mesafe kaldı aralarında).

  10. (Allah,) kuluna vahyedeceğini vahyetti.

  11. Kalp gördüğünde yanılmadı.

  12. Siz (buna rağmen), gördüğü hakkında onunla tartışacak mısınız?

  13. Andolsun ki onu, bir diğer inişte de görmüştü.

  14. Sidret-i Münteha’nın yanında.

  15. Onun hemen yanında Me’va Cenneti vardır.

  16. O vakit Sidre ağacını (kimsenin kelimelerle tarif edemeyeceği güzellikler) bürüyordu.

  17. Göz (edebinden dolayı sağa sola) kaymadı, (görmesi gerekenin dışına da) taşmadı.

  18. Andolsun ki O, Rabbinin en büyük ayetlerinden bazısını gördü.

  19. Lat ve Uzza’yı gördünüz mü? (Nerede kudreti sonsuz olan Allah, nerede kendisine dahi faydası olmayan bu putlar?)

  20. Ve üçüncüleri olan Menat’ı.

  21. Erkek (çocuklar) sizin, dişi (çocuklar) O’nun öyle mi?

  22. Öyleyse bu, adil olmayan insafsız bir paylaştırmadır.

  23. (Lat, Menat, Uzza gibi isimler) sizin ve babalarınızın koyduğu, Allah’ın hakkında hiçbir delil indirmediği isimlerdir. Onlar, yalnızca zanna ve nefislerinin arzusuna uyarlar. Oysa andolsun ki onlara, Rablerinden hidayet gelmiştir.

  24. Yoksa insanın her temenni ettiği ona (kendisine) verilecek (diye mi düşünüyorsunuz)?

  25. İlk olan da (dünya) son olan da (ahiret) Allah’ındır. (İnsanın istediği değil, her iki âlemde de Allah’ın dilediği olur.)

  26. Göklerde nice melekler vardır ki -Allah’ın dileyip razı olduğu kimse için izin vermesi dışında- onların şefaatlerinin hiçbir faydası yoktur.

  27. Şüphesiz ki ahirete inanmayanlar, melekleri dişi isimleriyle anarlar.

  28. Onların buna dair hiçbir bilgileri yoktur. Sadece zanna uyarlar. Doğrusu zan, (hak gibi kesin bilgiye/vahye dayanmaz. Bu sebeple de) hakkın yerine geçmez/hakkın verdiği (mutmainliği) sağlamaz.

  29. Bizim zikrimize/Kitabı’mıza sırtını dönen ve yalnızca dünya hayatını isteyen kimseden yüz çevir.

  30. Bu, onların ilimde ulaştıkları son seviyedir. Şüphesiz ki Rabbin, yolundan sapanları da hidayet üzere olanları da en iyi bilendir.

  31. Göklerde ve yerde olanların tamamı Allah’a aittir. (Akıbet şöyle olacaktır: O) kötülük işleyenleri, kötülüklerine karşılık cezalandıracak; iyilik yapanları da iyiliklerine karşılık en güzel olanla mükâfatlandıracaktır.

  32. Onlar ki; küçük kusur ve günahlar dışındaki (İslam’da cezaya tabi olan içki, zina, adam öldürme gibi) büyük günahlardan ve fuhşiyattan sakınırlar. Şüphesiz Rabbin, bağışlaması geniş olandır. Sizi topraktan yarattığı zaman da siz annelerinizin karnında ceninler iken de sizi en iyi bilen O’dur. Nefislerinizi temize çıkarmayın. O, korkup sakınan (takva sahiplerini) en iyi bilendir.

  33. Gördün mü o yüz çevireni?

  34. Ve az bir şey verip sonra vermeyi keseni.

  35. Yoksa gaybın ilmi yanındadır da, o mu (gerçekleri) görüyor?

  36. Yoksa ona, Musa’nın sahifelerinde olanlar haber verilmedi mi?

  37. İşini eksiksiz yapan İbrahim’in (sahifelerinde olan da mı haber verilmedi)?

  38. Şüphesiz ki hiçbir günah sahibi, bir başkasının günahını yüklenmez.

  39. Şüphesiz insana, kendi çabasının dışında bir şey yoktur.

  40. Ve kuşkusuz onun çabası ileride görülecektir.

  41. Sonra onun yaptıklarına, eksiksiz bir karşılık verilecektir.

  42. Ve şüphesiz ki varılacak son nokta, Rabbine olacaktır.

  43. Şüphesiz ki güldüren de ağlatan da O’dur.

  44. Ve hiç şüphesiz, öldüren de hayat veren de O’dur.

  45. Kuşkusuz çiftleri, erkek ve dişi olarak yaratan O’dur.

  46. (Rahme atılan) bir damla meni suyundan.

  47. Hiç kuşkusuz, tekrar diriltme de O’na aittir.

  48. Şüphesiz, zengin kılan da O’dur, verdiğiyle razı eden de O’dur. (Ya da zengin kıldığı gibi, fakir kılanda O’dur.)

  49. Doğrusu, (onların tapındıkları) Şi’ra (yıldızının) Rabbi de O’dur.

  50. Şüphesiz ki önceden (var olan) Âd kavmini helak eden O’dur.

  51. Semud’u da... (Onlardan geriye) hiçbir şey bırakmadı.

  52. Daha önce (var olan) Nuh kavmini de... Çünkü onlar en zalim ve en azgın olanıydılar.

  53. Altüst olmuş (Lut’un kavmini de), kaldırıp yere çaktı.

  54. Onları bürüyen (felaketler) onları bürüdü/sardı.

  55. Şimdi Rabbinin hangi nimetinde şüpheye kapılacaksın?

  56. Bu (Kur’ân), önceki uyarıcılardan bir uyarıcıdır.

  57. Yaklaşmakta olan (kıyamet) yaklaştı.

  58. Onu, Allah’ın dışında açığa çıkaracak hiç kimse yoktur.

  59. Şimdi siz, bu söze (Kur’ân’a) mı şaşırıyorsunuz?!

  60. (Onun haberleri karşısında) gülüyorsunuz da ağlamıyorsunuz, öyle mi?!

  61. Ve gaflet içinde eğlenip yüz çeviriyorsunuz?!

  62. Artık Allah’a secde edin ve (O’na) ibadet edin.