Saffat

Saffât Suresi

(Bu sure Mekke’de indirilmiş olup 182 ayettir.)

Er-Rahmân ve Er-Rahîm olan Allah’ın adıyla (okumaya başlıyorum.)

Saf saf dizilenlere,
Gürültüyle sürükleyenlere,
Zikri okuyanlara andolsun ki,
Sizin ilahınız tek bir (ilahtır).
Göklerin, yerin ve ikisi arasındakilerin Rabbidir. Doğuların da Rabbidir.
Şüphesiz ki biz, dünya semasını yıldızlarla süsledik.
Ve onu inatçı her şeytandan (yıldızlarla) koruduk.
Mele-i A’lâ’yı dinleyemezler. (Dinlemeye kalkınca) her yandan (taşlanıp) atılırlar.
Defedilirler. Onlara sürekli olan bir azap vardır.
Ancak (kulak verip) hızlıca söz kaçıran olursa, onun peşine alev topu takılır.
Sor (bakalım) onlara! Onların yaratılışı mı daha zorlu, yoksa (yer, gök, dağ gibi) diğer yarattıklarımız mı? Şüphesiz ki biz, onları yapış yapış bir çamurdan yarattık.
Sen (onların Kur’ân’a ve ahirete inanmayışlarına) şaşırdın. Onlarsa alay ederler.
Öğüt verildiğinde öğüt almazlar.
Bir ayet gördüklerinde alay konusu edinirler.
Ve derler ki: “Bu, apaçık bir sihirden başkası değildir.”
“Biz, ölüp toprak ve kemik olduğumuzda diriltilecek miymişiz?”
“Önceki atalarımız da mı?”
De ki: “Evet, sizler boyun eğip, alçalmış olarak (diriltileceksiniz).”
O yalnızca tek bir çığlıktır. (Bir de bakarsın ki) bakınıyorlar.
Derler ki: “Yazıklar olsun bize! Bu, Din Günüdür.”
Bu, sizin yalanladığınız (her şeyi birbirinden ayıracak olan) “Fasl” günüdür.
22-23.Zulmedenleri, (onlarla aynı amelleri yapan) eşlerini ve Allah’ın dışında ibadet ettiklerini toplayın bir araya! Onları cehennemin yoluna sürün.
22-23.Zulmedenleri, (onlarla aynı amelleri yapan) eşlerini ve Allah’ın dışında ibadet ettiklerini toplayın bir araya! Onları cehennemin yoluna sürün.
Onları durdurun, çünkü onlar sorgulanacaklardır.
Ne oldu size? Neden birbirinize yardım etmiyorsunuz?
(Hayır!) Bilakis onlar, bugün teslim olmuşlardır.
Birbirlerine yönelmiş vaziyette karşılıklı soruşurlar.
(Saptırıcı liderlere derler ki:) “Şüphesiz ki sizler, bize sağdan gelip yanaşıyordunuz.”
(Liderler) dediler ki: “(Hayır, öyle değil!) Bilakis, siz iman etmiş değildiniz.”
“Bizim sizler üzerinde hiçbir otoritemiz yoktu. (Sizi bir şeye zorlamadık.) Bilakis siz, azgın bir topluluktunuz.”
“Rabbimizin (azap) sözü/hükmü üzerimize hak oldu. Şüphesiz ki biz, (azabı) tadanlarız.”
“Sizleri azdırıp (bu hâle düşürdük). Çünkü bizler de azgın kimselerdik.”
Onlar, o gün azapta ortaklardır.
Biz, suçlu günahkârlara böyle yaparız işte.
Onlara, “Lailaheillallah” denildiği zaman büyüklenirlerdi.
Ve derlerdi ki: “Biz, ilahlarımızı deli bir şair için mi bırakacağız?”
(Hayır! O şair ve deli değil!) Bilakis, hakla gelmiş ve (kendinden önce) gönderilmiş resûlleri doğrulamıştır.
Şüphesiz ki sizler, can yakıcı azabı tadacaksınız.
Yaptıklarınız dışında bir karşılık görmeyeceksiniz.
Allah’ın muhlas/arındırılmış/ihlas sahibi kulları müstesna.
Bunlar için bilinen bir rızık vardır.
Meyveler... Onlar ikram olunanlardır.
Naim Cennetlerindelerdir.
Karşılıklı tahtlar üzerinde (kurulmuşlardır).
Kaynakta doldurulmuş kadehlerle etraflarında dolanılır.
(Kadehlerin içinde) içenlere lezzet veren beyaz bir içecek vardır.
Ondan dolayı ne bir baş ağrısı (çekerler), ne de sarhoş olurlar.
Yanlarında, bakışları sadece kocaları üzerinde olan iri gözlü eşler vardır.
Sanki onlar, saklı birer inci gibidir.
Birbirlerine yönelip karşılıklı sorarlar,
İçlerinden bir sözcü der ki: “Benim bir dostum vardı.”
Derdi ki: “Sen, (ahiret hayatını) tasdik edenlerden misin?”
“Biz ölüp de toprak ve kemik olduğumuzda, yaptıklarımızın karşılığını mı alacağız?”
“Siz de görmek ister misiniz (onun ne durumda olduğunu)?”
Baktı ve onu dehşetli ateşin orta yerinde gördü.
Dedi ki: “Allah’a yemin olsun ki, neredeyse beni de (içinde bulunduğun yere) düşürecektin.”
“Rabbimin (üzerimdeki) nimeti olmamış olsaydı, ben de hazır edilenlerden olurdum.”
“Demek biz ölmeyecekmişiz, öyle mi?”
“Yalnızca bir defa ölecekmişiz ve biz azaba da uğramayacakmışız, öyle mi?”
Şüphesiz ki bu, (evet, bu) büyük bir kazanç ve kurtuluştur.
İşte çalışacak olanlar, böylesi için çalışsınlar.
(Şimdi söyleyin) böyle bir ağırlama mı daha hayırlı, yoksa zakkum ağacı mı?
Biz onu, zalimler için fitne kılmışızdır.
Şüphesiz ki o, cehennemin dibinde çıkan bir ağaçtır.
Onun meyveleri şeytanların başları gibidir.
Şüphesiz ki onlar, ondan yiyecek ve karınlarını dolduracaklardır.
(Zakkum yedikten) sonra, üzerine içecekleri kaynar bir karışım vardır.
Sonra onların döneceği yer elbette, cehennem ateşi olacaktır.
Gerçek şu ki; onlar babalarını sapıklar olarak buldular.
Kendileri de, onların izleri peşinde koşuşturmaktalardır.
Andolsun ki onlardan önce, evvelkilerin çoğu da sapmıştı.
Andolsun biz, onların arasına uyarıcılar yollamıştık.
Uyarılanların akıbetinin nasıl olduğuna bir bak!
Allah’ın muhlas/arındırılmış/ihlaslı kulları müstesna.
Andolsun ki Nuh, bize seslenmişti. (Biz) ne güzel cevap vermiştik.
Onu ve ailesini büyük bir dertten/sıkıntıdan kurtarmıştık.
Onun soyunu bakî kalanlar kılmıştık.
Sonradan gelecekler arasında (hayırla yâd edilmesi için ona güzel bir nam) bırakmıştık.
Âlemler içinde Nuh’a selam olsun.
Hiç şüphesiz biz, muhsinleri/kulluğunu en güzel şekilde yapmaya çalışanları böyle mükâfatlandırırız.
Şüphesiz ki o, bizim mümin kullarımızdandı.
Sonra diğerlerini (tufanda) boğduk.
Şüphesiz ki İbrahim de onun taraftarlarındandı.
Hani Rabbine selim bir kalple gelmişti.
Hani babasına ve kavmine: “Siz neye ibadet ediyorsunuz?” demişti.
“Birtakım yalanlar uydurarak Allah’tan başka ilahlar mı ediniyorsunuz?”
“Âlemlerin Rabbi hakkındaki zannınız nedir? (Bu yaptığınızı cezasız bırakacağını mı düşünüyorsunuz?)”
Yıldızlara bir bakış attı.
“Ben hastayım.” dedi.
Ondan yüz çevirip arkalarını dönüp gittiler.
(Kimseler kalmayınca) onların ilahlarına yöneldi ve: “(Şu yemeklerden) yemez misiniz?” dedi.
“Ne oluyor size? Konuşmuyorsunuz.”
(Derken) onlara yöneldi ve sağ eli ile bir darbe indirdi.
(İnsanlar) acele ile ona yöneldiler.
Dedi ki: “Ellerinizle yonttuğunuz şeylere mi ibadet ediyorsunuz?”
“Oysa sizi de yaptıklarınızı da Allah yaratmıştır.”
Dediler ki: “Onun için yüksek bir yapı inşa edin. Sonra onu ateşin içine atın.”
Ona tuzak kurmak istediler. Biz onları alçaltılmışlar kıldık.
Dedi ki: “Ben Rabbime gideceğim. Şüphesiz ki O, beni doğru yola iletecektir.”
“Rabbim, bana salihlerden (bir evlat) ver.”
Biz onu, halim (yumuşak huylu) bir çocukla müjdeledik.
Çocuk onunla beraber iş yapıp koşuşturma çağına erişince, dedi ki: “Oğulcuğum! Rüyamda seni kestiğimi görüyorum. Sen ne düşünürsün (bu konuda)?” (İsmail) dedi ki: “Babacığım! Emrolunduğun şeyi yap. İnşallah beni sabredenlerden bulacaksın.”
İkisi de (Allah’ın emrine) teslim olup (İsmail’i) alnı üzere yere yatırınca,
Ona: “Ey İbrahim!” diye seslendik.
“(Bu davranışınla) rüyayı tasdik etmiş oldun. Şüphesiz ki biz, muhsinleri/kulluğunu en güzel şekilde yapmaya çalışanları böyle mükâfatlandırırız.”
Şüphesiz bu, apaçık bir imtihandı.
Biz (İsmail’in yerine), büyük bir kurbanlığı fidye olarak verdik.
Sonradan gelecekler arasında (hayırla yâd edilmesi için ona güzel bir nam) bıraktık.
Selam olsun İbrahim’e.
Biz, muhsinleri/kulluğunu en güzel şekilde yapmaya çalışanları böyle mükâfatlandırırız işte.
Şüphesiz ki o, iman eden kullarımızdandı.
Ona, salihlerden bir nebi olarak İshak’ı müjdeledik.
Onun ve İshak’ın üzerine bereket kıldık. İkisinin soyundan muhsin olan/kulluğunu en güzel şekilde yapmaya çalışan da vardır. Apaçık bir şekilde nefsine zulmeden de.
Andolsun ki Musa ve Harun’a da iyilikte bulunmuştuk.
O ikisini ve kavimlerini büyük dertten/sıkıntıdan kurtarmıştık.
Onlara yardım etmiştik. (Böylece) onlar galip olmuşlardı.
İkisine apaçık olan bir Kitap verdik.
İkisini dosdoğru yola hidayet ettik.
Sonra gelecekler arasında (hayırla yâd edilmeleri için o ikisine güzel bir nam) bıraktık.
Selam olsun Musa ve Harun’a.
Şüphesiz ki biz, muhsinleri/kulluğunu en güzel şekilde yapmaya çalışanları böyle mükâfatlandırırız.
O ikisi, bizim mümin kullarımızdandı.
Şüphesiz ki İlyas, gönderilmiş resûllerdendir.
Hani kavmine: “(Allah’tan) korkup sakınmaz mısınız?” demişti.
“Siz Ba’l (putuna) dua edip, yaratanların en güzeli olan (Allah’ı) terk mi ediyorsunuz?”
“Sizin Rabbiniz ve evvelki atalarınızın Rabbi olan Allah’ı?!”
Onu yalanladılar. Şüphesiz ki onlar, (azap için) hazır edilecek olanlardır.
Allah’ın muhlas/arındırılmış/ihlaslı kulları müstesna.
Sonradan gelecekler arasında (onun hayırla yâd edilmesi için, güzel bir nam) bıraktık.
Selam olsun İlyas’a.
İşte biz, muhsinleri/kulluğunu en güzel şekilde yapmaya çalışanları böyle mükâfatlandırırız.
Şüphesiz ki o, bizim mümin kullarımızdandı.
Muhakkak ki Lut da gönderilmiş resûllerdendir.
Hani onu ve ailesini topluca kurtarmıştık.
Geride bırakılanlar arasında bir yaşlı kadın hariç.
Sonra diğerlerini yerle bir etmiştik.
Siz sabah vakti onlara uğrayıp geçmektesiniz.
Gece vakti de... Akletmez misiniz?
Muhakkak ki Yunus da gönderilmiş resûllerdendir.
Hani o, dolu bir gemiye kaçmıştı.
Kura çekimine katılmıştı ve kaybedenlerden olmuştu.
Kendini kınayan (bir ruh hâlindeyken), balık onu yutuvermişti.
Şayet o, tesbih edenlerden olmasaydı,
Diriltilecekleri güne kadar onun karnında kalırdı.
O, hasta bir hâldeyken onu boşluğa/sahile attık.
Onun üzerine (yaprakları geniş olan, gölgelikli, korunaklı) “yaktin” ağacı bitirdik.
Onu, yüz bin veya daha fazla olan bir topluluğa gönderdik.
İman ettiler. Biz de belirli bir süreye kadar onları faydalandırdık.
Sor şimdi onlara: Kız çocukları Rabbinin, erkek çocukları onların mıdır?
Yoksa biz, melekleri dişi olarak yaratmışız da onlar buna şahitlik mi etmişler?
Dikkat edin! Onlar uydurdukları iftira sebebiyle derler ki:
“Allah doğurdu.” Hiç şüphesiz onlar, yalancılardır.
Allah, kız çocuklarını erkek çocuklara tercih edip (üstün mü kılmıştır?)
Ne oluyor size, nasıl hükmediyorsunuz?
Öğüt almaz mısınız?
Yoksa (bu söylediklerinizin doğruluğuna dair) apaçık bir deliliniz mi var?
Şayet doğru söylüyorsanız kitabınızı getirin (bakalım)!
O’nunla cinler arasında nesep bağı kurdular. Andolsun ki cinler, (hesap için) hazır edileceklerini bildiler.
Allah, onların yakıştırdığı sıfatlardan münezzehtir.
Allah’ın muhlas/arındırılmış/ihlaslı kulları müstesna. (Onlar, Allah’a böyle sıfatlar yakıştırmaz; O’nu tüm eksikliklerden tenzih ederler.)
Şüphesiz ki siz ve ibadet ettikleriniz...
Siz, kimseyi (dininiz üzere) fitneye düşüremezsiniz.
Ateşe girecek olanlar müstesna. (Ancak böylesini dininde fitneye düşürürsünüz.)
(Melekler der ki:) “Bizim her birimizin mutlaka bilinen bir makamı vardır.”
“Şüphesiz ki bizler, saf tutanlarız.”
“Ve yine, hiç şüphesiz ki bizler, tesbih edenleriz.”
(Müşrikler) şöyle diyorlardı:
“Şayet evvelkilerin Kitaplarından bizim yanımızda olsaydı,”
“Hiç şüphesiz, Allah’ın muhlas/arındırılmış/ihlaslı kullarından olurduk.”
(Onlara Kitap gelince de) inkâr ettiler. Pek yakında bilecekler/anlayacaklar.
Andolsun ki resûllerimiz için (şu) sözümüz geçmiştir:
Şüphesiz ki onlar, (evet, kesinlikle onlar) yardım olunacaklardır.
Ve bizim askerlerimiz mutlaka galip olacaklardır.
Artık bir süreye kadar onlardan yüz çevir.
Onları izle. Yakında (onlar da) göreceklerdir.
Azabımızın (gelmesi için) acele mi ediyorlar?
(Azap) onların yaşam alanlarına indiğinde, uyarılanların sabahı ne kötü olur.
Bir süreye kadar onlardan yüz çevir.
Onları izle! Yakında (onlar da) göreceklerdir.
İzzet sahibi olan Rabbin, onların yakıştırdıklarından münezzehtir.
Selam olsun gönderilmiş (resûllere).
Ve âlemlerin Rabbi olan Allah’a hamd olsun.